Ο λόφος σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτόν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχικό τον βρεις, ο λόφος δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, Φρουρός Αειφορίας,
ήδη θα το κατάλαβες οι λόφοι τι σημαίνουν.
Ένας λόφος… μια ιστορία
«…Η ονομασία του χωριού, σύμφωνα με τον Jack C. Goodwin, προήλθε από ένα λόφο της περιοχής, τον Όψιμο Λόφο, που σημαίνει ένας λόφος καλός για καλλιέργεια. Ο Νέαρχος Κληρίδης, ερμηνεύει την ονομασία της κοινότητας πάλι από τον Όψιμο Λόφο, αλλά γιατί τα σιτηρά που καλλιεργούνται στην περιοχή αυτή ωριμάζουν αργότερα από τα σιτηρά που καλλιεργούνται σε άλλες περιοχές. Ο συνοικισμός, λοιπόν, που υπήρχε παλιά στην περιοχή του Όψιμου Λόφου με την πάροδο του χρόνου κατέληξε στην ονομασία Ψιμολόφου.
Σύμφωνα, όμως, με άλλη εκδοχή, το χωριό πήρε το όνομά του από το σχήμα του λόφου που αναφέρεται πιο πάνω, ο οποίος είχε σχήμα ψωμιού. Η συνένωση των δύο λέξεων ψωμί – λόφος, έδωσε το όνομα Ψωμολόφου. Πάντως παλαιότερα επί Αγγλοκρατίας, το χωριό πράγματι ονομαζόταν Psomolophou. Κατ’ άλλους το όνομα προήλθε από το «ψηλός λόφος». Ο λόφος αυτός δεσπόζει της περιοχής και βρίσκεται στα βορειοδυτικά του χωριού και κατά καιρούς έχουν ανακαλυφθεί σ’ αυτόν κουρσεμένοι τάφοι….»
(απόσπασμα από το βιβλίο ΤΑΜΑΣΣΟΣ
εκδόσεις ΕΝ ΤΥΠΟΙΣ, 2013)
